قدمت این اثر نود و چهار سال است
اندازه : ۲۲×۱۲/۵ سانتیمتر
قدمت این اثر نود و سه سال است.
قدمت این اثر نود و چهار سال است.
عماد السیفی
میرزا محمدحسين سیفی قزوینی
( تولد ۲۷ فروردین ۱۲۴۰ / وفات ۲۶ تیرماه ۱۳۱۵ )
ملقب به عماد الکتاب از بزرگترین خوشنویسان خط نستعلیق در یکصد سال گذشته بود که پیرو و گسترش دهنده سبک و شیوه خاص میرزا رضا کلهر است.
شاگردان بزرگ ايشان عبارت اند از:
استاد علی منظوری حقیقی تفرشی فرزند شاه اویس
ملک الخطاطین
حسن زرین خط
علی اکبر کاوه
ابراهیم بوذری
علی آقا حسینی.
قدمت این اثر نود و سه سال است
سیاه مشق ( قلم سه دانگ )
اندازه : ۲۳/۵×۱۶ سانتیمتر
قدمت این اثر نود و چهار سال است.
( تولد ۱۲۴۵ ق.= ۱۲۰۸ ش. / وفات ۱۳۱۱ ق.= ۱۲۷۲ ش. ) وی ار از مستوفیان و وزرای دوره قاجار و در محله امام زاده یحیی در تهران سکونت داشتند و کوچه ای نیز به نام ” میرزا محمود وزیر ” معروف است.
تاریخ : ۱۳۰۸ ق.= ۱۲۶۹ ش.
قدمت این اثر یکصد و سی و چهار سال است.
قسم نامه بقراط
تهران، اردیبهشت ۱۳۰۸ ش.
قدمت این اثر نفیس نود و پنج سال است.
میرزا تقی خان پور حاتمی معروف به حاتمی فرزند میرزا یوسف مستوفی تفرشی ( تولد ۱۲۸۰ ق. / وفات ۱۳۵۶ ق.).
از سال ۱۳۰۵ ق. بی واسطه شاگرد عمادالکتاب و به سمت معاون کارگزینی مجلس شورای ملی اشتغال داشته است. وی از اساتید استاد عباس منظوری نیز بوده است.
قدمت این اثر بیش از هشتاد سال است.
میرزا ابوالقاسم فرزند چهارم وصال شیرازی است ( تولد ۱۲۴۲ ق. / وفات ۱۳۰۸ ق. )
وی نویسنده، ادیب، شاعر متخلص به ” فرهنگ ” و خوشنویس که در خط نستعلیق ، ثلث و تعلیق صاحب نام بوده است.
قدمت این اثر بیش از یکصد و سی سال است.
( در قرن سیزدهم و چهاردهم قمری می‌زیسته است )
دو کتاب ” بحر الجواهر ” و ” لطیفه غیبیه ” را کتابت نموده است.
تاریخ: ۱۲۰۸ ق. = ۱۱۷۲ ش.
قدمت این اثر دویست و سی سال است.
این فرمان به انشا و خط زیبای احمد قوام السلطنه با قلم غبار و به امضای مظفر الدین شاه قاجار در ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ ش. خطاب به صدر اعظم میرزا نصر الله خان مشیر الدولة تحریر شده است.
تاریخ: ۱۴ جمادی الثانی ۱۳۲۴ ق.
۱۳ مرداد ۱۲۸۵ شمسی.
قدمت این اثر منحصر بفرد یکصد و هیجده سال است.
صدر اعظم قاجار میرزا علی امین الدوله ( تولد ۱۲۲۲ ش. طهران / وفات ۱۲۸۳ ش. گیلان )
وی در زمان ناصرالدین شاه منشی حضور بود و بیشتر رسائل شاه به قلم و انشای او تحریر مي شد. در سال ۱۲۵۱ ش. ملقب به ” امین الدوله ” گشت.
قدمت این اثر حداقل بیش از یکصد و سی سال است.
( وفات ۱۳۲۵ ق.= ۱۲۸۵ ش. )
میرزا محمد کاظم طهرانی معروف به میرزا کاظم ملقب به انجم نقط ( ستاره نقطه ها ) از زبردست ترین خوشنویسان قرن گذشته است که از او سیاه مشق های استادانه ای باقی مانده است.
استاد وی سید علی حکاک و از شاگردانش سید عباس و احمد قوام السلطنه می باشد.
نستعلیق را به شیوه میر حسین خوشنویس باشی و شکسته را به شیوه عبدالمجید درویش، بسیار استوار می نوشته و استاد خوشنویسی محمدتقی میرزا قاجار ملقب به رکن الدولة بوده است.
آثار ایشان بین سالهای ۱۲۷۸ تا ۱۳۱۸ ق. = ۱۲۴۰ تا ۱۲۷۹ ش. میباشد.
قدمت هریک از این سه اثر نفیس تقریبا یکصد و چهل سال است.
قدمت این اثر یکصد و پنجاه و سه سال است.
استاد اويس وفسی این اثر را نسبت داده اند به زین العابدین محلاتی اصفهانی ( تولد ۱۲۷۰ ق. / وفات ۱۳۲۷ ق. ) اما این مطلب دقیق نیست؛ زیرا تاریخ ذیل این اثر سال ۱۲۳۹ ق. است ، یعنی این خط قبل از تولد فرد مذکور تحریر شده است. بنابراین ، این اثر نفیس متعلق به استاد وی یعنی
استاد زین العابدین اصفهانی ملقب به اشرف الکتاب و معروف به سلطانی است ( تولد ۱۱۸۷ ق. / وفات ۱۳۰۰ ق. / طول عمر: ۱۰۹ سال شمسی ) .
قدمت این اثر گرانبها ( ۱۲۳۹ ق. برابر با ۱۲۰۲ ش. ) دویست سال است.
عبد المجید مهرانی طالقانی
( تولد ۱۱۱۶ ش. / وفات ۱۱۵۰ ش. )
عارف و شاعر شهیر ایرانی و از بزرگترین خوشنویسان خط شکسته نستعلیق در تاریخ خوشنویسی ایران به شمار می رود.
قدمت هریک از این سه اثر نفیس و بسیار کمیاب استاد درویش بیش از دویست و پنجاه سال است.
عبدالمجید درویش
اندازه: ۱۹/۵×۱۴/۵ سانتیمتر
عبدالمجید درویش
اندازه: ۱۹/۸×۱۲ سانتیمتر
قدمت این آثار حداقل بیش از دویست سال است.
قدمت این آثار حداقل بیش از دویست سال است.
قرن سیزدهم هجری قمری
قدمت این اثر بیش از دویست سال است.
قدمت این اثر یکصد و بیست سال است.
قدمت این اثر بسیار زیبا و نفیس دویست و شصت و هفت سال است.
قدمت این اثر زیبا دویست و سی سال است.
میر عماد حسنی قزوینی ( تولد ۹۳۳ ش. / وفات ۹۹۴ ش. )
خوشنویس پرآوازه و از سرآمدان هنر خوشنویسی ایرانی و از بزرگترین خوشنویسان در خط نستعلیق است.
او از سادات حسنی است و به دستور شاه عباس صفوی به قتل رسید.
وی مشهور به عماد الملک و میرعماد بوده ولی رقم یا امضای ایشان بیشتر میرعماد الحسنی است.
قدمت این اثر نفیس و بسیار گران بها بیش از
چهار صد و ده سال است.
تاریخ: ۱۳۳۳ ش.
قدمت این اثر هفتاد سال است.
علی اکبر کاوه حقیقی ( تولد ۱۲۷۳ ش. در شیراز / وفات ۵ شهریور ۱۳۶۹ ش. در تهران )
فرزند میرزا علی محمد خان شیرازی او یکی از بهترین شاگردان عمادالکتاب بود. محمد تقی بهار ملک الشعرا در نامه ای وی را ” میرعماد عصر ” لقب داده است. او در سال ۱۲۹۸ ش.به سمت منشی مخصوص وزارت دارایی مشغول و بعدا به وزارت فرهنگ منتقل گشت.
استاد کاوه شاگرد اساتید بزرگی چون سید حسین تفرشی و محمد حسین عماد الکتاب بود و بسیاری از اساتید معاصر مانند مرحوم استاد عباس منظوری فرزند استاد علی منظوری شاگرد ایشان هستند.
